Niedawno na zarośniętym krzewami i drzewami terenie, kryły się ruiny zabytkowego Dworu Bojarów, jednego z najstarszych budynków w Otwocku. Obiekt przy ul. Kraszewskiego od dekad popadał w zapomnienie. Dziś trudno to miejsce rozpoznać, nie tylko dlatego, że z działki zniknęły krzewy i sporo drzew, lecz przede wszystkim dlatego, że teren nabrał nowego porządku i wyraźnych „kształtów”.
Historia kontra nowoczesność
Jak informowaliśmy w 2023 roku, Grupa Arche, polska spółka specjalizująca się w przywracaniu zabytkom dawnej świetności, kupiła za około 3 mln zł zrujnowany Dwór Bojarów wraz z terenem o powierzchni około 2,5 hektara. Rok temu inwestor rozpoczął prace na szeroką skalę. Priorytetem jest skomplikowana odbudowa zabytkowego, zrujnowanego XIX-wiecznego obiektu. Inwestor zabezpieczył ruiny i krok po kroku przeprowadza rewitalizację dworku. Jak zapewniał nas inwestor, obiekt zostanie zrekonstruowany zgodnie z dokumentacją uzgodnioną z Mazowieckim Konserwatorem Zabytków, według technologii stosowanej przy odbudowie takich obiektów.
Kameralne osiedle z jarchatą
Jednocześnie wokół Dworu Bojarów powstały już nowe, kilkupiętrowe budynki mieszkalne – będzie to kompleks 13 budynków z 130 mieszkaniami i 40 lokalami przeznaczonych dla aktywnych seniorów. W ramach programu „Arche Pokolenia” inwestor buduje kameralne, nowoczesne osiedle, które ma połączyć mieszkania dla seniorów i młodszych mieszkańców. Jak mówił nam inwestor w „nowym Bojarowie” będą przestrzenie wspólne i usługowe (część ma być ogólnodostępna). Na terenie będą elementy zagospodarowania nawiązujące do tradycji uzdrowiska, w tym tężnia, jarchata (budynek do kąpieli słonecznych) i ogród owocowo-warzywny. Inwestycja ma się zakończyć pod koniec 2026 roku.
Dwór Bojarów i narodziny stylu świdermajer
Pod koniec XIX wieku wzdłuż rzeki Świder powstała osada Bojarów. W 1883 roku założył ją Konstanty Moës Oskragiełło, który na terenach dawnego folwarku Anielin hrabiego Zygmunta Kurtza uruchomił jeden z pierwszych w okolicach Warszawy zakładów przyrodoleczniczych i termopatycznych. Lecznicza funkcja miejsca przyciągała kuracjuszy, a sam Dwór Bojarów wyróżniał się wśród drewnianej zabudowy okolicy. Budynek był okazały, murowany, z wieżą i spiczastym dachem, co wówczas było symbolem nowoczesności i luksusu.
Po II wojnie światowej na terenie zakładu założono szkołę rzemiosł artystycznych, która została zamknięta w 1990 roku. Od tego czasu dwór rozpada się, ale to teraz się zmieni.
To miejsce przyciągnęło również Michała Elwiro Andriolliego, który na część terenów folwarcznych przy Bojarowie stworzył sąsiednią osadę Brzegi. Andriolli wybudował kilkanaście stylowych budynków – część z nich przeznaczył na wynajem dla letników, a w jednym z budynków urządził swoją pracownię. W tym miejscu Andriolli zapoczątkował charakterystyczny styl letniskowej zabudowy, znany jako „świdermajer”, który łączy drewnianą konstrukcję z bogato zdobionymi werandami i ażurowymi detalami. Ten styl stał się symbolem letniskowej architektury i fundamentem późniejszego rozwoju Otwocka oraz okolic.















Czytaj także:
Napisz komentarz
Komentarze